Post by "No Shields" Malurax on Jun 24, 2008 16:09:47 GMT 1
Hoofdstuk 6
Knutsel rende door de donkere gang, achtervolgt door de mannen van Megabyte. Het disruptorvuur flitste langs hem heen terwijl hij behendig over verschillende obstakels sprong. Hij had in een ogenblik 3 kerels gezien die achter hem aanzaten en langzaam dichterbij kwamen. Hij kroop snel door een aantal krappe tunnels, kwam terecht in het harem van Toetie, kwam er al snel achter dat er met die mummies niet echt veel lol te beleven was, en rende weer verder. Knutsel was zijn achtervolgers voorlopig kwijt en stopte even om uit te hijgen van de geleverde inspanning. Welke kant moest hij nu dan op? Hij stond nog een tijdje na te denken totdat hij opeens rare geluiden hoorde. Hij liep behoedzaam terug en kwam dichter bij het geluid, dat ondertussen een behoorlijk kabaal was geworden. Voorzichtig keek hij het vertrek binnen en zag dat de mannen van Megabyte WEL een hoop lol hadden met het harem van Toetie. Walgend draaide Knutsel zich snel om. Die gasten zouden hem voorlopig niet te pakken krijgen met hun broek op de knieën, dacht Knutsel, en op dat moment dematerialiseerde hij weer.
Malurax sprong op van zijn stoel toen de eerste schepen werden geïdentificeerd. Hij wist toen ook gelijk dat het geen zin had te praten met de tegenstander en gaf orders deze vloot te onderscheppen en niet veel later volgde de order om alle wapens af te vuren. Nog wat later was één klingon slagkruiser aangeslagen en een tweede had een schild minder. Er klonk een luid gejuich op de brug. Gelukkig hadden de klingons weer eens feest gevierd en hadden ze de vloot van Malurax niet opgemerkt waardoor deze zonder veel schade uit de strijd kwam. Malurax gaf opdracht de vloot om te draaien, om zodoende de resten van de Klingons op te ruimen. Het was altijd leuk de Klingons te vernietigen, want dat gaf maar weer eens aan wat een machtig krijger Malurax zelf was. De klingons hadden ondertussen het hazepad gekozen zodat Malurax alleen maar kon concluderen dat de commander van de Klingons wel een echte lafbek moest zijn. Jammer, want hij hield wel van een goed gevecht, en deze klingons gingen waarschijnlijk niet naar Sto-Vo-Kor.
Knutsel rende door de donkere gang, achtervolgt door de mannen van Megabyte. Het disruptorvuur flitste langs hem heen terwijl hij behendig over verschillende obstakels sprong. Hij had in een ogenblik 3 kerels gezien die achter hem aanzaten en langzaam dichterbij kwamen. Hij kroop snel door een aantal krappe tunnels, kwam terecht in het harem van Toetie, kwam er al snel achter dat er met die mummies niet echt veel lol te beleven was, en rende weer verder. Knutsel was zijn achtervolgers voorlopig kwijt en stopte even om uit te hijgen van de geleverde inspanning. Welke kant moest hij nu dan op? Hij stond nog een tijdje na te denken totdat hij opeens rare geluiden hoorde. Hij liep behoedzaam terug en kwam dichter bij het geluid, dat ondertussen een behoorlijk kabaal was geworden. Voorzichtig keek hij het vertrek binnen en zag dat de mannen van Megabyte WEL een hoop lol hadden met het harem van Toetie. Walgend draaide Knutsel zich snel om. Die gasten zouden hem voorlopig niet te pakken krijgen met hun broek op de knieën, dacht Knutsel, en op dat moment dematerialiseerde hij weer.
Malurax sprong op van zijn stoel toen de eerste schepen werden geïdentificeerd. Hij wist toen ook gelijk dat het geen zin had te praten met de tegenstander en gaf orders deze vloot te onderscheppen en niet veel later volgde de order om alle wapens af te vuren. Nog wat later was één klingon slagkruiser aangeslagen en een tweede had een schild minder. Er klonk een luid gejuich op de brug. Gelukkig hadden de klingons weer eens feest gevierd en hadden ze de vloot van Malurax niet opgemerkt waardoor deze zonder veel schade uit de strijd kwam. Malurax gaf opdracht de vloot om te draaien, om zodoende de resten van de Klingons op te ruimen. Het was altijd leuk de Klingons te vernietigen, want dat gaf maar weer eens aan wat een machtig krijger Malurax zelf was. De klingons hadden ondertussen het hazepad gekozen zodat Malurax alleen maar kon concluderen dat de commander van de Klingons wel een echte lafbek moest zijn. Jammer, want hij hield wel van een goed gevecht, en deze klingons gingen waarschijnlijk niet naar Sto-Vo-Kor.